Skip to main content
      

Deze reünie, onze activiteiten, worden mede mogelijk gemaakt door Vfonds

s2

Sfeervolle herdenking op Ereveld begraafplaats Gilzerbaan in Tilburg

Onder een strak blauwe lucht vond op 4 mei 2023 op het Ereveld aan de Gilzerbaan in Tilburg bij de graven van 76 gesneuvelde geallieerde militairen een herdenking plaats, die door de Bond van Wapenbroeders, Afdeling Midden-Brabant werd georganiseerd.

Onder de vele belangstellenden waren onder meer ook aanwezig dhr. Weterings, burgemeester van Tilburg, de Commodore Schipmölder van het Defensie Helikoptercommando, Mr. Jarosław Pieniek van de Poolse ambassade alsmede genodigden van de politiek alsmede maatschappelijke organisaties.

De herdenking startte met de opmars met de vaandels en banieren. De Voorzitter van de Afdeling Midden-Brabant, Jan Schrijver heette alle aanwezigen van harte welkom.

Hierna ging burgemeester Weterings in op het feit dat herdenken niet alleen belangrijk is voor de mensen, die de oorlog hebben meegemaakt.
De actualiteit van nu, de oorlog in Oekraïne drukt ook jongere generaties met de neus op de feiten. Helaas is vrede geen vanzelfsprekendheid. De gemeente vindt het ook heel belangrijk dat jongeren weten wat er in de oorlog is gebeurd, zodat zij de herinnering levend kunnen houden’.

Wapenbroeder Hans Kroes vertelde het verhaal van 4 Poolse korporaals, die als gevolg van een ongeluk bij een training door een Duitse mijn om het leven waren gekomen. Voor het verhaal, klik hier
2023 05 04 aalmoezenier sanneke brouwers dodenherdenking ereveld gilzerbaan tilburg wapenbroeders zuid
Aalmoezenier Sanneke Brouwers zei onder meer in haar inspirerende overweging:

Dankzij onze bevrijders hebben we de mogelijkheid om de vlag uit te hangen, we zijn zelfs zo vrij dat een vlag omgedraaid de nacht in mag. We hebben de vrijheid om te protesteren en meningen te uiten. Maar ook de morele plicht om kritisch na te denken, verantwoordelijkheid te nemen die verder gaat dan ons eigen belang en ons in te leven in het perspectief anderen.

Vervolgens sloot zij af met een bijzondere aansporing voor een ieder en voor de leerlingen van BS De Borne in het bijzonder. Voor de overweging, klik hier.

Na de ‘Last Post’, gevolgd door 1 minuut stilte was er tijd voor de bloemlegging.

2023 05 04 leerlingen bd de borne dodenherdenking ereveld gilzerbaan tilburg wapenbroeders zuidDe leerlingen Zoë, Cato en Rein van Basisschool De Borne gaven met hun gedichten op een kernachtige wijze invulling aan het begrip vrijheid. De laatste regels van het derde gedicht luiden als volgt:

Doe anderen nooit iets aan,
want anders zou het zo ook met jou kunnen vergaan.
Wees geen persoon zonder hart,
want dan blijft je leven altijd zwart!

Voor de gedichten, klik hier of zie hieronder.

Marij van Belkom vertolkte het lied “We’ll meet again” weer op een sfeervolle wijze.

In zijn slotwoord dankte dhr. Jan Schrijver alle genodigden en belangstellenden voor hun aanwezigheid. Ook bedankte hij alle organisaties en personen, die een bijdrage hebben geleverd om deze herdenking mogelijk te maken.

Na het Wilhelmus volgde de afmars van de vaandels en banieren met aansluitend een defilé langs de graven. Veel deelnemers maakten van de gelegenheid gebruik om na de herdenking onder het genot van een kopje koffie of thee nog even na te praten.

De organisatoren zijn bijzonder erkentelijk:

  • de gemeente Tilburg voor haar steunverlening;
  • BS De Borne voor hun enthousiaste leerlingen, die de achtergronden van een aantal geallieerde militairen hebben onderzocht en dit hebben tentoongesteld door een QR-code bij de graven.
    De bij de herdenking aanwezige leerlingen hebben zich bijzonder ingespannen voor hun geweldig inspirerende gedichten en voor de ondersteuning tijdens de herdenking.

Naar de foto's van mevrouw Ineke van Kleijnenbreugel:> 

Naar de foto's van dhr. Joris Buijs: >

Naar de samenvatting van Omroep Tilburg:>

Naar de videoreportage door dhr. Hans van Kleijnenbreugel: > 



 Gedichten gelezen door leerlingen unit 4 BS De Borne Tilburg


Oorlog
door Rein

Oorlog is begonnen,
Joden kunnen niet meer schommelen,
homo’s kunnen niet op straat,
Hitler vond hen niets waard.
De Nazi’s waren aan Hitler’s kant
en de huizen van Joden, die gaan in de brand.
Geallieerden probeerden de oorlog te stoppen,
alleen ze werden tegengehouden door de moffen.
De Nederlanders vochten fel terug,
vooral bij de Rijnse brug.
De hongerwinter was aangebroken,
er vielen gewonden en doden.
Veel Joden waren gearresteerd,
maar er waren er ook een paar die waren ‘m gesmeerd.
Veel Joden moesten onderduiken,
bij voorbeeld Anne Frank, die moest de hele dag sluipen.

 

 Joden doen altijd alles verkeerd door Cato

Joden krijgen altijd de schuld,
zonder reden worden ze gefusilleerd en bij onderduiken worden ze onthuld.
Midden in de nacht worden weggebracht,
dat kan best eng zijn,
rustig wordt er afgewacht.
In het hart doet het pijn,
een Jodenster, iedereen droeg hem.
De Duitsers werden steeds harder,
mijn hart was even een klem.
Even zat ik vast,
ik voelde mij niet mijzelf,
Toen heb ik mijzelf aangepast,
rustig maar, het komt vanzelf.

 

 De hel door Zoë van den Burg

Ik ben Janny, negen, over drie dagen tien.
en ik hoop voor je dat je deze hel nooit hoeft te zien.
Ik zat in een veewagon, drie dagen lang staan.
Iedereen hoopte dat wij ooit vrij weg konden gaan.
Maar bijna iedereen zal nooit kunnen,
ik kan het die mensen alleen maar gunnen.
Toen wij uitstapten, toen kwamen wij in de hel.
Soldaten riepen dat wij door moesten lopen en snel.
En dat op mijn verjaardag, dat weet ik nog goed.
Maar op die dag, zag ik alleen maar bloed.
Mannen, vrouwen en kinderen moesten van elkaar weg.
Een SS’er snauwde tegen ons: ‘dikke pech’.
Toen stonden wij met zijn allen bij elkaar.
Er werd gekozen of wij naar rechts gingen of naar daar.
Ging naar links, ik wist niet wat het was,
gingen wij naar bed misschien of naar een klas?
Nee, we moesten douchen, gelukkig maar,
ik was best vies, maar niets was minder waar.
Na het uitkleden gingen wij naar die plek,
met tweeduizend op een stek.
Een stalen deur sloeg toen dicht,
ik zag de angst op iedereens gezicht.
Toen werd de ruimte net een soort wolk
en daar ging het hele volk!
en de laatste avond van mijn leven.
Toen dacht ik: mijn moeder zou mij toch een verjaarscadeau geven?
Dit is hoe 1.25 miljoen mensen aan hun eind kwamen.
Ik zie nog steeds die bange gezichten bij de hekken samen,
van mensen die niet waren voor zwart, wit en rood
was dit een enkeltje naar de dood.
In totaal 6 miljoen levens, iedereen weg.
Dus wat ik je nu graag zeg.
Kies voor leven, niet voor vermoorden.
Dat is verschrikkelijk, te veel voor woorden.
Doe anderen nooit iets aan,
want anders zou het zo ook met jou kunnen vergaan.
Wees geen persoon zonder hart,
want dan blijft je leven altijd zwart!

 

Overname van fouten vanaf geluidsband voorbehouden.

Deze website maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan geeft u aan hiermee bekend te zijn en akkoord te gaan.